Ik ben hier vijf maanden geleden begonnen en ik zag een team met een enorme berg passie voor de student, voor het vak, voor de koppeling met het bedrijvenveld. Daarnaast was er veel pijn uit het verleden. Diverse gebeurtenissen in het verleden hebben ertoe geleid dat het team zich niet serieus genomen voelde. Dan is Team in the lead totaal nicht im Frage.
Tim Vleugels, teammanager Leisure en hospitality, sport en recreatie en facilitaire dienstverlening
Reflectief
Met mijn eerste bevindingen stelde ik dat als het team in de vragenlijst op kwaliteitsaspecten hoger dan 2 zou scoren, dan stonden ze te liegen. Lager dan 2 zou betekenen dat er een voedingsbodem zou zijn voor onwil en dat zou ook niet kunnen. Uit de vragenlijst kwamen alleen maar 2-en dus is hij realistisch ingevuld. Dat was voor mij de eerste verrassing. Toen kwam de sessie van het teamportret. Men bleek goed in staat om reflectief te zijn en te benoemen wat er is en wat niet. Er waren veel discussies die met bloed werden gevoerd. We vonden bij het aspect visie dat we allen dezelfde visie hebben, maar die is niet opgeschreven. Toen iemand dat ooit probeerde, ging dat niet goed. Als we die visie echt vastzetten, dan komen mensen juist in problemen en moeten zich conformeren. Het is prettig als er een marge blijft.
Het gaat om het team
Ik vond dat mensen zich heel veel uitspraken en daar heb ik ze mee gecomplimenteerd. Er werden voor het eerst gesprekken gehouden over wat er echt toe doet. Wat vinden wij nu de primaire waarde, wat willen wij met professionalisering? Iedereen is ook aan het woord geweest. Op een gegeven moment kwam het Calimero effect terug. Ik vroeg: ‘Als het straks goed gaat met het team, ligt dat dan aan mij of aan jullie?’ Dat was de eerste keer dat er een soort van transitie ontstond naar het pakken van de eigen rol. Het gaat om het team en niet om het Arcus College.
Werkmodel
De nulmeting van het teamportret is zó belangrijk voor mij, echt een cadeau. Dit is er aan de hand, niets meer, niets minder, vanaf hier gaan we verder. We hebben alle beleidsstukken, monitoren en portretten aan elkaar verbonden, zodat de gegevens direct en hands on kunnen worden gebruikt. Als de visie bestaat uit de kernwaarden die het Arcus College heeft opgeschreven en we vertalen die in concrete hapklare brokken, dan is de visie dus direct meetbaar en voelbaar in wat we elke week doen. Eigenaarschap en autonomie zijn hierin pijler en hoeksteen. We hebben een werkmodel bedacht dat direct effect heeft op het hele team, zodat iedereen bij kwaliteit is betrokken. De hapklare brokken heb ik aan mensen toegewezen. Zij hebben daarbij ook concreet omschreven kaders meegekregen. Dit was een directieve actie, maar wel met het draagvlak van het teamportret. Ik heb nog wel met de kwaliteitsmedewerker gediscussieerd: moeten we het niet open gooien? Dit zijn de zes punten, waar voel je je sterk in, pak het maar. Maar we zijn nog niet in the lead. Het werkte heel goed, want het was geland en duidelijk: de noodzaak en het fundament om te bouwen is gelegd in het teamportret.
Rooster
Nu moet het allemaal gaan beginnen. De groepen en rollen zijn bepaald. Vanaf 10 september gaan we los. De voortgang wordt drie keer per jaar door het eigenaarsduo (microsterren genaamd) gepresenteerd aan het hele team, de tijd hiervoor is al in het rooster opgenomen. We hebben dinsdagmiddagen ingesteld in een driewekelijks patroon: ordinair vergaderen, student vergadering en kwaliteit en professionalisering. Ik denk dat het teamportret hiermee een goed gepland vervolg krijgt.